روزهای سختی گذشته است بر زنان و دختران این کره ی خاکی و هنوز هم بارهای بزرگی را بر شانه های کوچکشان می گذارند.
چه آن وقت که آنان را خرید و فروش می کردند و یا بی هیچ جرم و جنایت زنده به گورشان می کردند؛ چه حالا که در جبهه های جنگ روسری از سرشان می کشند و در خاک های امن به آن ها تجاوز کرده و جسدشان را مثله می کنند؛ از ستایش و آتنا و بنیتا و... گرفته تا این دختر سوری که سعی دارد با چنگال از مادر مرده اش دفاع کند، تا صاحب این روزها_ حضرت معصومه (س) _ چه رنج ها و سختی ها که بر این تن های تنها و ظریف نرفت.
ما زن ها با همین شانه های نحیف، تمام بارهای سنگین بشری را پایاپای مردان به دوش کشیده ایم... این ماییم که هر جا مردی شهید شد و علمش به زمین افتاد آن را دوباره بلند کردیم و نگذاشتیم که حقیقت شهید شود.
