توی سوره فلق می خونیم: قل اعوذ برب الفلق، من شر ما خلق...
از شر آنچه که خلق شده. البته این معنای ظاهری آیه ست.
معنای عمیق تر آیه می شه:
هیچ مخلوقی، به طور مخلق شر(و شاید بشه گفت خیر) نیست، بلکه نحوه ی مواجهه ی انسان با آن مخلوق است که می تواند برایش تولید خیر یا شر کند.
حتی شیطان هم، بطور مطلق شر نیست.
اما در مورد اینکه بعضی بلاها و بدبختی ها از جانب خود انسان صادر میشه(اثر گناهان) شکی نیست. ولی به نظرم این ها هم باذن الله است. یعنی خارج از حوزه ی مصلحت و سنت خدا نیست.