اینجا چراغی روشن است

۲ مطلب با موضوع «نوبت پنجره هاست» ثبت شده است

می گفت:"پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنی ست"
آری پرنده مردنی ست...اما تا پرنده ای نباشد که پر باز کند و آسمان را در آغوش بکشد، پرواز چه مفهومی دارد؟
پروازِ بدون پرنده، مفهومی انتزاعی ست که نه شوقی را برمی انگیزد و نه بالی را باز می کند... هر پرنده با تجربه ی آسمان، روح تازه ای در واژه ی پرواز می دمد. و من فکر می کنم اگر روزگاری آسمان خالی از پرنده باشد، پرواز را از یاد خواهیم برد.
پ.ن: لبریز از شوقِ پریدنم... دنبال یک جفت بال مرغوب می گردم که وسط آسمان قالم نگذارد!
* عکس: یک گوشه ی فراموش شده ی خلوت از تهران(میدان هلال احمر. ابتدای خیابان گلستان).
  • .:.چراغ .:.

توت های سرخ و سفید

آلوهای سبز

گیلاس های قرمز

انگور

موز

سیب و خیار

سبز و سفید، سرخ و بنفش، نارنجی و زرد و ...

تو این همه را برای که آفریدی؟ برای چه آفریدی؟

نگاهِ تو چرا این همه زیباست؟ چرا این همه تابستانی ست؟

این همه رنگ برای منِ بی رنگ زیاد است...

نسبت من با این همه زیبایی چیست؟

اصلا تو چرا این همه سخاوتمندی؟

چرا انقدر، منِ بی قدر را دوستم داری؟

نمی دانی این همه عشق، آدمی مثل من را فقط گیج می کند. عاصی می کند.


* عکس: شکوفه های انار در محوطه ی خوابگاه.


  • .:.چراغ .:.